کتاب " صد سال تنهایی " اثر گابریل گارسیا مارکز با ترجمه محمد صادق سبط الشیخ

درون‌مایه‌ی اصلی این کتاب، تنهایی است. گابریل گارسیا مارکز در رمان صد سال تنهایی، به شرح زندگی شش نسل از خانواده‌ی بوئندیا پرداخته است که از همان زمان حیات نسل اولشان، در دهکده‌ای به نام ماکوندو زندگی می‌کردند. داستان کتاب صد سال تنهایی از زبان سوم شخص حکایت می‌شود و سبک این رمان، رئالیسم جادویی است. گابریل گارسیا مارکز با نوشتن درباره‌ی کولی‌ها از همان ابتدای رمان، به شرح کارهای جادویی آن‌ها می‌پردازد و شگفتی‌های مربوط به حضور این افراد در دهکده را در خلال داستان، آب‌وتاب بیشتری می‌بخشد. ناپدید شدن و مرگ بعضی از شخصیت‌های کتاب صد سال تنهایی، به جادویی شدن روایت‌های مارکز در این رمان می‌افزاید.